menu
Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego jest osobistą modlitwą o ocalenie życia wybranego przez Boga. Trwa przez 9 miesięcy, czyli okres wzrostu dziecka w łonie matki. Zobowiązanie adopcyjne, poprzedza przyrzeczenie.
Święta Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady! Przyrzekamy Ci z oczyma utkwionymi w Żłóbek Betlejemski, że odtąd wszyscy staniemy na straży budzącego się życia. Walczyć będziemy w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski, równie mężnie jak ojcowie nasi walczyli o byt i wolność Narodu, płacąc krwią własną. Gotowi jesteśmy raczej śmierć ponieść, aniżeli śmierć zadać bezbronnym. Dar życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca Wszelkiego Życia i za najcenniejszy skarb Narodu.
(Z Jasnogórskich Ślubów Narodu, 28 sierpnia 1956 r.)
Duchowa Adopcja dziecka poczętego jest modlitewnym zobowiązaniem podjętym w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Jest też osobistym wypełnianiem Jasnogórskich Ślubów Narodu. Włączenie się w dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego czyni nas duchowymi rodzicami dziecka, którego imię znane jest jedynie Bogu.
Istotą Duchowej Adopcji jest ochrona życia poczętego – daru samego Boga. Jest ona również dziękczynieniem za własne życie, a zarazem dopełnieniem daru rodzicielstwa dla tych, którzy nie mogą mieć własnych dzieci. Stanowi też szansę ekspiacji – wynagrodzenia – dla kobiet, które zabiły swoje nienarodzone dziecko. W sercu takich kobiet istnieje pragnienie oczyszczenia i pokuty, gdyż są one stworzone by kochać i dawać życie. Grzech aborcji powoduje w ich psychice ogromne spustoszenia, które medycyna nazywa syndromem post-aborcyjnym. Duchowa Adopcja jest bardzo skutecznym lekiem na zranione serca matek i ojców, ponieważ przywraca pokój w rodzinach. Przynosi również wielkie owoce wśród młodzieży, która dzięki niej w sposób bardziej dojrzały przygotowuje się do sakramentu małżeństwa.
Duchową Adopcję można podjąć prywatnie lub publicznie – w kościele, we wspólnocie lub podczas pielgrzymki. Należy wypowiedzieć formułę przyrzeczenia Duchowej Adopcji. Od dnia złożenia przyrzeczenia przez 9 kolejnych miesięcy, czyli tyle, ile rośnie dziecko pod sercem matki, każdego dnia należy:
odmówić w intencji dziecka i jego rodziców następującą modlitwę:
Do modlitwy można dołączyć dodatkowe postanowienia. Mogą to być np.: częsta spowiedź i komunia święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, post od telewizji, alkoholu, papierosów, konkretna pomoc rodzinom wielodzietnym, osobom chorym, niepełnosprawnym, matkom samotnie wychowującym dzieci itp. Należy podejmować postanowienia realne, mając na uwadze indywidualne możliwości ich wypełnienia.
Bądź na bieżąco z nowościami i promocjami. Zapisz się na newsletter!