Start Duszpasterstwo Misyjne grupy parafialne

Przewodnik na drodze do Ojca i Syna

Ewangelia

Słowa Ewangelii według świętego Jana

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi».

Oto słowo Pańskie.

Pytania do dzielenia
  1. Kiedy i w jaki sposób odkryłem tajemnicę Trójcy Świętej?
  2. Jakie są moje największe trudności w rozumieniu bądź zwracaniu się do Trójjedynego Boga?
  3. Czy jedność i miłość Osób Trójcy Przenajświętszej jest dla mnie wezwaniem do budowania mostów pojednania i miłości w konkretach mojego życia?

Komentarz

 Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeszcze wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz jeszcze znieść nie możecie» (J 16, 12)

Jezus wspomina swym uczniom o pewnych sprawach (rzeczywistościach), które są dla nich aktualnie niemożliwymi do udźwignięcia. W przekazywaniu Jezusowego objawienia istotną rolę będzie odgrywał Paraklet – Duch Prawdy, którego zadaniem będzie nieustanne pogłębianie w uczniach zrozumienia Jezusowej nauki. Dzięki Parakletowi możliwym stanie się aktualizacja Prawdy w życiu uczniów. Niemożność całkowitego przyjęcia objawienia Jezusa przez uczniów jest związana z tym, że uzyska ono swoją pełnię w misterium paschalnym Jezusa (Jego męka, śmierć i zmartwychwstanie ) oraz w Jego przejściu do chwały nieba. Dopiero w cieniu krzyża, a także w blasku zmartwychwstania i wniebowstąpienia uczniowie będą mogli w pełni rozpoznać i przyjąć istotę Bożej Miłości.

Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe (J 16, 13)

W wersecie tym mocno zostaje podkreślony fakt, że Duch Prawdy doprowadzi uczniów do całej prawdy. Paraklet zostaje nazwany Duchem Prawdy w przeciwieństwie do szatana, który jest ojcem wszelkiego kłamstwa. Działanie Ducha Prawdy ma polegać na przezwyciężaniu kłamstwa w życiu jednostek i społeczności oraz prowadzeniu do życia w prawdzie. Tylko takie życie wiedzie do szczęścia, pokoju i wolności. Mocno podkreśla to św. Jan we wcześniejszej wypowiedzi Jezusa: Jeżeli będziesz trwać w nauce mojej, będziecie prawdziwie moimi uczniami i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli (J 8, 31-32). Duch Prawdy umożliwia pełniejsze poznanie tego, co objawił Jezus. Pełna prawda objawiona w nauczaniu i działalności Jezusa dzięki Duchowi Świętemu stanie się bardziej przejrzysta dla ludzkości. Termin grecki hodegeo („prowadzić po drodze”) wskazuje wyraźnie, że Paraklet jako Przewodnik na drodze ma wskazywać uczniom kierunek i prowadzić do głębszego poznania prawdy. Jego aktywność nie będzie „mówieniem od siebie” czyli nie będzie ona polegała na tworzeniu nowego objawienia. Po ustaniu nauczania Jezusa będzie kontynuowane „mówienie” Ducha Świętego w sercach ludzi, umożliwiając im nieustanne wewnętrzne wsłuchiwanie się w orędzie Mistrza z Nazaretu. Duch Prawdy, przemawiając w sercach uczniów, będzie im oznajmiał to, co usłyszał od Ojca i Syna dzięki głębokiej relacji z Nimi. Paraklet ma także oznajmić uczniom wydarzenia, które mają nadejść, a których istotnym punktem będzie ostateczny tryumf prawdy nad kłamstwem; życia nad śmiercią; jasności nad ciemnością; łaski nad grzechem; sprawiedliwości nad niesprawiedliwością.

On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi (J 16, 14)

Czasownik grecki doksadzo („uwielbić, otoczyć chwałą”) w wielu miejscach Ewangelii Janowej oznacza zgodę Boga na chwalebną śmierć swojego Syna, gdyż wiedzie ona ku zmartwychwstaniu i wywyższeniu po prawicy Ojca. W rozważanym tekście to Duch Święty ma otoczyć chwałą Jezusa, który pragnie wypełnić do końca wolę swojego Ojca.

Ewangelista Jan akcentuje fakt, że chwała Boża manifestuje się także poprzez wiarę uczniów, która jest rezultatem głoszenia Bożego Słowa i dokonywania cudownych znaków (J 2, 11; 6, 68-69). Uwielbienie Ojca ściśle zostaje powiązane z uwielbieniem Syna.

Na końcu tego zdania Jezus podkreśla prawdę, że wszystko, co objawi Duch Święty Kościołowi w przyszłości, będzie pochodziło od Jezusa i będzie opierało się na Jego nauce.

Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi (J 16, 15)

W wersecie tym zostaje podkreślona ścisła więź pomiędzy Ojcem i Synem. Ich wzajemną relację charakteryzuje miłość i jedność. Więź pomiędzy Jezusem a posyłającym Go Ojcem jest tak ścisła, że w Synu można zobaczyć Ojca (J 8, 19; 12, 45; 14, 7. 9). Jezus doskonale wypełnia wolę swojego Ojca poprzez nauczanie i czynienie znaków w jedności z Ojcem. Tę ścisłą relację jedności pomiędzy Ojcem i Synem wyrażają słowa Jezusa: Ja i Ojciec jedno jesteśmy (J 10, 30) oraz Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu (J 10, 38). Ta jedność staje się wzorem jedności dla uczniów: Aby tak jak My stanowili jedno (J 17, 11).

Duch Święty uczestniczy w życiu Boga prowadząc uczniów do głębszego i żywszego poznania tajemnicy Trójcy Świętej. Paraklet – Duch Prawdy wciąż na nowo oznajmia ludzkości Miłość Ojca i Syna, której głównym celem jest zbawienie każdego człowieka. Dzięki temu działaniu Ducha Świętego tajemnica Ojca i tajemnica Syna stają przed uczniami w całej przejrzystości. W ten sposób Ojciec, Syn i Duch Święty zaprasza każdego człowieka do komunii Miłości, która przekracza życie doczesne, prowadząc do pełni życia i wiecznego szczęścia.

Medytacja i kontemplacja

MEDYTACJA

Duch Święty Paraklet, działając w ścisłej jedności z Ojcem i Synem jako Przewodnik, prowadzi ludzkość do głębokiej i żywej relacji z Bogiem. Duch Prawdy jako wewnętrzny Nauczyciel przedłuża w sercach uczniów mowę Słowa, które stało się ciałem. Dzięki działaniu Ducha Świętego każdy człowiek może głębiej zrozumieć orędzie Bożej Miłości i wypełniać je w swoim życiu. Bóg Ojciec wzywa każdego człowieka do przyjęcia Jego Miłości. Jest to Miłość pełna i całkowita, Miłość ojca i matki do swojego dziecka. Tak bardzo potrzeba zawierzenia tej Miłości i bezgranicznego oddania się w ręce kochającego Ojca. Jezus Chrystus Syn Boży jest nieustannie obecny w historii życia każdego człowieka, pragnąc obdarzać go łaską zbawienia. On udziela prawdziwej wolności w działaniu i słowie. On pozwala żyć w wolności dzieci Bożych – w prawdzie i pokoju. Duch Święty pozwala spoglądać człowiekowi na rzeczywistość otaczającego świata oczyma wiary. Dzięki temu może on dostrzec magnalia Dei (wielkie dzieła Boże), które dokonują się każdego dnia. Duch Święty udziela człowiekowi darów do podejmowania drogi ku świętości. Paraklet – Duch Prawdy pozwala wierzącym widzieć głębiej kochające oblicze Ojca i Syna oraz słyszeć mocniej głos Ojca i Syna. W mocy Ducha Świętego życie człowieka staje się przejrzyste Prawdą i wrażliwe Miłością.

KONTEMPLACJA

O Boże mój, Trójco Święta, którą uwielbiam,
pomóż mi zapomnieć zupełnie o sobie samej,
abym mogła zamieszkać w Tobie
nieporuszona i spokojna,
jakby dusza moja była w wieczności.
Oby nic nie zamąciło mego spokoju
i nie wyprowadziło mnie z Ciebie,
O mój wieczny Boże,
ale niech każda minuta pogrąża mnie
coraz głębiej w Twoje tajemnice.

Uspokój moją duszę.
Uczyń w niej swoje niebo,
swoje mieszkanie umiłowane
i miejsce swego spoczynku,
abym tam nigdy nie zostawiła Cię samego,
lecz abym tam cała była,
cała żyjąca wiarą,
cała adorująca,
cała poddana wyłącznie Twojemu twórczemu działaniu (…)

O Słowo Przedwieczne, Słowo mego Boga,
chcę spędzić życie moje na słuchaniu Ciebie.
Chcę być cała otwarta na zrozumienie Ciebie.
A następnie poprzez wszystkie ciemności,
poprzez całą pustkę i bezsilność własną
chcę się wpatrywać w Ciebie
i na zawsze trwać w Twojej światłości (…)

O Ogniu trawiący, o Duchu miłości,
zstąp na mnie, ażeby w mej duszy dokonało się
jakby wcielenie Słowa,
abym była dla niego jakby nowym człowieczeństwem,
w którym mógłby ponawiać swoje tajemnice.

O Ty, mój Ojcze, racz się skłonić
ku Twemu maleńkiemu stworzeniu;
okryj je swoim cieniem
i racz w nim widzieć jedynie
Twego Umiłowanego, w którym sobie upodobałeś.

O moi „Trzej”!
O moje wszystko,
moja chwało i szczęście,
samotności nieskończona i bezmiarze,
w którym się gubię cała,
oddaje się Tobie cała jako ofiara.
Ukryj mnie, zamieszkaj we mnie,
abym mogła zamieszkać w Tobie,
czekając na wejście w Twoją światłość
i w przepaść Twego bezmiaru.
Amen.

(bł. Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej)
 

Drukuj stronę Wstecz



OK
Na naszej stronie stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Więcej szczegółów w naszej Polityce Prywatności.