Parafia św. Bartłomieja Apostoła
w Pawłowicach
Aby duchowo przygotować się do Święta Dziękczynienia, które obchodzić będziemy 5 czerwca, 27 maja rozpoczynamy nowennę do Opatrzności Bożej. Potrwa ona do 4 czerwca. Zapraszamy do osobistej modlitwy.
Przez Krew i bolesną Mękę Jezusa Chrystusa – naszego Odkupiciela i Pośrednika u Ciebie Ojca Niebieskiego, zachowaj nas, zmiłuj się nad nami, w ranach Jego ukryj nas!
Szczęśliwy kogo Opatrzność Boska, ma w swej opiece niech się nie troska:
W żadnym przypadku ten nie szkoduje, kogo Opatrzność Boska piastuje.
Nie tak miedziany mur jest bezpieczny, ani dyament tak trwało wieczny;
Jak kto przy Bogu łaskawym stoi, żadnych się nieszczęść niechaj nie boi.
Niechaj się na mnie i świat oburzy, niechaj me serce w żalach zanurzy;
Gdy tylko spojrzy niebieskie oko, wyjdę z tej toni pewnie wysoko.
Izraelowi za sprawą Boga, sucha wpół morza ściele się droga; a Faraona
wozy i konie, I pyszne wojsko w dnie morskiem tonie.
Miecz Dawidowi nie był potrzebny, w królewskiej zbroi nie tak chwalebny:
Gdy młode jego Bóg szczęści lata, jednym kamykiem zabił Goliata.
Samson na siebie się zbierające, szczęką nie mieczem płoszy tysiące;
Kto w Bogu ufa i przy nim stoi, w największych burzach niech się nie boi.
Któż o mizernym pomyślił Hiobie, kiedy w ubóstwie leżał jak w grobie;
Tu go przyjaciel sam odstępuje, a nim się wtenczas Bóg opiekuje.
Boże opatrzny! w Tobie nadzieje nasze składamy, niech nam przyspieje
Twa pomoc Boska, w każdej potrzebie, boć nic nie można począć bez Ciebie.
Z Ciebie łaknący mają Pasterza, żywisz po kniejach tak wiele zwierza,
Ptactwo z Twej ręki żywności czeka, a większy respekt masz na człowieka.
Tyś chorującym jest za lekarza, błędnego wiedziesz morzem żeglarza;
Morzem i ziemią ten nie zabłądzi, którym Twa Boska Opatrzność rządzi.
Tobiasz drogę, Józef więzienie, Zuzanna cierpi złe osławienie;
Izmael pragnie, Lwy Daniela straszą, nie było tam przyjaciela.
Ale gdy Ciebie Boże wzywają, sławę, ochłodę i wolność mają:
Ty strażą jesteś i przewodnikiem, któż to wysłowi ludzkim językiem.
Gdy woda w górę Noego wzbiła, ręka go Boska tam unosiła;
Mojżesz rzucony w koszu na wody, i tam najmniejszej nie poniósł szkody.
A dzieciom onym co w Babilonie, i włosek jeden w ogniach nie płonie;
Z piękniejszą stamtąd wyszły urodą, bo im Opatrzność była ochłodą.
Więc nas doczesne więcej staranie, niech nie frasuje, bo w Tobie Panie!
Wszystkie starania nasze składamy, Opatrzność Twoją gdy wychwalamy.
Co mówi nam prawda o Opatrzności Bożej? Mówi nam, że cały świat, w którym żyjemy, poruszamy się i jesteśmy, jest w rękach Boga. I tak naprawdę to „w Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy” (Dz 17,28). To nie On żyje w naszym świecie, lecz to my żyjemy w Jego świecie. On nigdy nie wypuszcza nas ze swoich rąk. Nie traci nas sprzed oczu. Nie gubi planów naszego życia. Inaczej nie byłby Bogiem, ani doskonałą Miłością, ani doskonałą Obecnością. Nie byłby Ojcem i Matką. – „Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie! Oto wyryłem cię na obu dłoniach” (Iz 49, 15-16).
Święty Maksymilian Maria Kolbe, franciszkanin, założyciel Rycerstwa Niepokalanej, klasztoru Niepokalanów wraz z wydawnictwem, misjonarz Japonii, męczennik z Auschwitz był święcie przekonany, iż dobry Bóg nieustannie nad nim czuwa i go prowadzi. Mawiał on do współbraci: „Gdy obejrzymy się wstecz, to zrozumiemy jasno czuwającą ciągle Opatrzność Bożą nad nami. Bez woli Bożej człowiek niczego spełnić nie może, cokolwiek by zaś uczynił, wszystko staje się niedorzeczną głupotą świadczącą o marności istoty ludzkiej”.
Hymn do Opatrzności Bożej lub Hymn ku czci Bożej Opatrzności (Psalm 33)
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Módlmy się: Panie, Ojcze wszechmogący i dobry, który przez swą Opatrzność prowadzisz nas i ochraniasz w każdej chwili naszego życia, naucz nas być zawsze posłusznymi Twojej woli, abyśmy kiedyś mogli wielbić Cię i dzięki Ci składać bez końca zjednoczeni w chwale Twego Królestwa. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
na żadną trwogę ani dbaj na strzały, którymi sieje przygoda w dzień biały.
Bóg, który nas stworzył własnymi rękami, nie zakończył swojego dzieła w pierwszej chwili stwarzania. Stwarza nas nieustannie. Nieustannie kształtuje nas na swój obraz i podobieństwo. Więcej – nie chce tego czynić bez naszej woli i bez naszej współpracy. Opatrzność wyraża się w tym, że czuwa nad naszą drogą, prowadzącą do pełni szczęścia, do spełnienia się każdego z nas.
Święty Maksymilian Maria Kolbe był tytanem pracy. Wszystkie dzieła, których się podejmował, wymagały od niego wielkiego zaangażowania i ogromnego nakładu sił, a wszystko jak mawiał „na chwałę Boga i Niepokalanej”. Pytany o to, jak to możliwe, aby tak pracować, odpowiadał: „Nawet małe rzeczy z wielką czyń miłością. Patrz na cel. Mała rzecz często jest przyczyną, choć nieznaną, wielkich rzeczy: dobra – dobrych, zła – złych”. Często również dodawał: „Tylko miłość jest twórcza!”.
Hymn do Opatrzności Bożej lub Hymn ku czci Bożej Opatrzności (Psalm 33)
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
„Nasz Bóg jest w niebie; czyni wszystko, co zechce” (Ps 115,3), to jednak pozostawia nas istotami całkowicie wolnymi. Więcej, daje nam możliwość uczestnictwa w swojej Opatrzności. Chce, abyśmy czynili sobie ziemię poddaną. Chce, abyśmy się stali Jego pomocnikami (por. 1 Kor 3,9). Ilekroć podejmujemy to pragnienie Opatrzności Bożej, nasze życie staje się opatrznościowe, nawet wtedy, gdy prowadzi przez doświadczenia. Ilekroć natomiast żyjemy własnym życiem, rozmijamy się z Bogiem – tylekroć nasze życie zanika, staje się życiem „nieopatrznym”. Przypomina nam o tym święty Paweł: „Albowiem to Bóg jest w was sprawcą i chcenia, i działania zgodnie z Jego wolą” (Flp 2,13).
„Wszystko w rękach Boga i Niepokalanej”, tak często zwykł mawiać św. Maksymilian Maria Kolbe. Uczył również współbraci, mówiąc: „Ludzie zwyczajni tak mówią: to ode mnie zależy, to ode mnie nie zależy, to ja mogę, a tego nie mogę. My odwróćmy ten sposób myślenia do góry nogami… Podoba mi się coś albo nie podoba, dlatego tylko, że Niepokalana tak chce!”.
Hymn do Opatrzności Bożej lub Hymn ku czci Bożej Opatrzności (Psalm 33)
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Módlmy się: Panie, Ojcze wszechmogący i dobry, który przez swą Opatrzność prowadzisz nas i ochraniasz w każdej chwili naszego życia, naucz nas być zawsze posłusznymi Twojej woli, abyśmy kiedyś mogli wielbić Cię i dzięki Ci składać bez końca zjednoczeni w chwale Twego Królestwa. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
na żadną trwogę ani dbaj na strzały, którymi sieje przygoda w dzień biały.
Od naszej wiary i zaufania zależeć będzie nasze powierzenie się lub nie Opatrzności Bożej. Bóg w swej Opatrzności zawsze pozostanie wierny. Takie zaufanie staje się prawdziwą próbą, gdy naprzeciw naszej wiary w Opatrzność Bożą stanie pokusa zgorszenia z powodu szalejącego zła. W takich momentach bardzo potrzebujemy duchowego wsparcia i obecności innych, którzy wierzą, którzy mają nadal siłę powtarzać z wiarą: „Wszystko w rękach Boga”. Kościół nigdy nie próbował szukać wyczerpującej odpowiedzi na istnienie zła, lecz zawsze pokazywał drogę wiary i zaufania, na której można znaleźć wyczerpującą odpowiedź na istnienie Dobra – Opatrzności Bożej. Znamienne są słowa Katechizmu, który jest prawdziwym głosem Kościoła – Matki: „Wierzymy mocno, że Bóg jest Władcą świata i historii. Drogi Jego Opatrzności są dla nas często nieznane. Dopiero u kresu, gdy skończy się nasze poznanie częściowe, gdy zobaczymy Boga „twarzą w twarz” (1 Kor 13,12), w pełni poznamy drogi, którymi Bóg prowadził swoje stworzenie, nawet przez dramaty zła i grzechu, do odpoczynku ostatecznego Szabatu, ze względu na który stworzył ziemię i niebo” (KKK nr 314).
Gdy współbracia przychodzili do św. ojca Maksymiliana Marii Kolbego, szukając pomocy w napotkanych trudnościach, on w prostych słowach wyjaśniał im, jak się rzeczy mają. Mówił do niech: „Co robi okręt wśród burzy na morzu? Płynie dalej. Tak samo i dusza, jeśli od niej burza wewnętrzna nie zależy – ma płynąć dalej. Nie jest wskazane, aby dusza się niepokoiła. Niech się modli, ale nie traci pokoju wewnętrznego. Nikt z nas nie chce grzechu, a jeśli są pokusy,niech będzie wola Boża”.
Hymn do Opatrzności Bożej lub Hymn ku czci Bożej Opatrzności (Psalm 33)
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Módlmy się: Panie, Ojcze wszechmogący i dobry, który przez swą Opatrzność prowadzisz nas i ochraniasz w każdej chwili naszego życia, naucz nas być zawsze posłusznymi Twojej woli, abyśmy kiedyś mogli wielbić Cię i dzięki Ci składać bez końca zjednoczeni w chwale Twego Królestwa. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
na żadną trwogę ani dbaj na strzały, którymi sieje przygoda w dzień biały.
Pełnienie woli Ojca łączył Jezus ze swoim powołaniem i posłannictwem (J 17,3). Pełnimy wolę Ojca na wzór Jezusa, gdy żyjemy naszym powołaniem, które jest wolą Boga dla nas. Modląc się, pamiętajmy, iż prośba, której motywacja i przedmiot są dobre same w sobie, może nie odpowiadać woli Bożej i nie zostać spełniona. Będzie spełniona tylko wtedy, gdy zgadza się z mądrością i wolą Boga: „Jeżeli Pan zechce”, jak pisze św. Jakub (Jk 4,15). O co wobec tego możemy, o co powinniśmy prosić Boga, z tą pewnością, że otrzymamy? Każda prośba o to, by wzrastać w wierze, nadziei i miłości, lub stawać się świętym w całym postępowaniu (por. 1P 1,15), zawsze będzie wysłuchana, ponieważ, jesteśmy tego pewni, „wolą Bożą jest (nasze) uświęcenie” (1Tes 4,3). Bóg nie może na to nie odpowiedzieć. „Ojciec Twój odda tobie”, On ci to da. Kiedy? To sekret Jego mądrości. Bądźmy jednak tego pewni.
Podczas jednych rekolekcji, św. Maksymilian Maria Kolbe zapisał w swoim notatniku: „Muszę zostać świętym, i to jak największym”. Wierzył on głęboko, iż na drogę ku świętości wprowadził go sam Bóg, który zawsze czuwał nad nim.On sam opowiadał, że tuż przed rozpoczęciem nowicjatu miał wątpliwości, czy podążać drogą życia zakonnego. „Idąc do o. Prowincjała – mówi św. Maksymilian– aby oświadczyć, że ja i Franuś (rodzony brat Maksymiliana) nie chcemy wstąpić do Zakonu, usłyszałem głos dzwonka do rozmównicy. Opatrzność Boża w nieskończonym miłosierdziu swoim przez Niepokalaną przysłała w tak krytycznej chwili Mamę do rozmównicy. I tak potargał Pan Bóg wszystkie sieci diabelskie”.
Hymn do Opatrzności Bożej lub Hymn ku czci Bożej Opatrzności (Psalm 33)
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Módlmy się: Panie, Ojcze wszechmogący i dobry, który przez swą Opatrzność prowadzisz nas i ochraniasz w każdej chwili naszego życia, naucz nas być zawsze posłusznymi Twojej woli, abyśmy kiedyś mogli wielbić Cię i dzięki Ci składać bez końca zjednoczeni w chwale Twego Królestwa. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
na żadną trwogę ani dbaj na strzały, którymi sieje przygoda w dzień biały.
Pełnimy na co dzień wolę Ojca, gdy używamy naszej woli zgodnie z wolą i zamiarem Ojca. Człowiek został stworzony na obraz i podobieństwo Boże. Bóg na początku stworzenia mocą swej woli „rzekł” i stało się. Siłą swej woli wprowadził porządek i harmonię do chaosu stworzenia. Człowiek mocą swojej woli i Bożej łaski powinien wprowadzić porządek i harmonię w chaos i bałagan swego małego świata. Winien usunąć to, co blokuje działanie Opatrzności Bożej.
Święty Maksymilian Maria Kolbe, głosząc kazania bądź konferencje do braci, bardzo często powtarzał: „Doskonałość chrześcijańska polega na zjednoczeniu woli naszej z wolą Bożą”. Niedoścignionym wzorem w tym zjednoczeniu była dla niego Matka Boża Niepokalana. W Niej nie było nic, co mogłoby blokować działanie Opatrzności Bożej. „Otóż wola Niepokalanej – mawiał św. Maksymilian – jest tak ściśle zjednoczona z wolą Bożą, że wydaje się jakby to była jedna wola”.
Hymn do Opatrzności Bożej lub Hymn ku czci Bożej Opatrzności (Psalm 33)
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Módlmy się: Panie, Ojcze wszechmogący i dobry, który przez swą Opatrzność prowadzisz nas i ochraniasz w każdej chwili naszego życia, naucz nas być zawsze posłusznymi Twojej woli, abyśmy kiedyś mogli wielbić Cię i dzięki Ci składać bez końca zjednoczeni w chwale Twego Królestwa. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
na żadną trwogę ani dbaj na strzały, którymi sieje przygoda w dzień biały.
Bóg jest Miłością… Uświadamiamy sobie, że jeśli tak jest, to On ma wobec każdego z nas wspaniały plan miłości, wzywa nas do miłości. Na ten Boży plan miłości Maryja odpowiedziała słowami: „Niech mi się stanie”. Maryja powiedziała swoje TAK z pragnieniem i radością. Taka powinna być również nasza postawa. Bo zamysł Boga – wola Boża, to coś pięknego, dobrego, coś pożytecznego dla nas.
„Celem ostatecznym człowieka – uczy św. Maksymilian Maria Kolbe – jest ten cel, do którego zdąża, dla którego zużywa środki, by go osiągnąć. Naszym celem jest miłość Boża przez Niepokalaną i w Niej, a środkiem – życie. Dlatego powinniśmy zużyć swe życie dla tego celu”.
Hymn do Opatrzności Bożej lub Hymn ku czci Bożej Opatrzności (Psalm 33)
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Módlmy się: Panie, Ojcze wszechmogący i dobry, który przez swą Opatrzność prowadzisz nas i ochraniasz w każdej chwili naszego życia, naucz nas być zawsze posłusznymi Twojej woli, abyśmy kiedyś mogli wielbić Cię i dzięki Ci składać bez końca zjednoczeni w chwale Twego Królestwa. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
na żadną trwogę ani dbaj na strzały, którymi sieje przygoda w dzień biały.
Wiemy, że Bóg jak dobry Ojciec myśli o nas i troszczy się o każdy nasz dzień. Jest „nasz”, ale doświadczamy jak trudno w chwili cierpienia, choroby, próby, powiedzieć „Ojcze”. Najtrudniej jest przyjąć wolę Bożą w cierpieniu. Trzeba się często wraz z Jezusem krwawo pocić, zmagać wewnętrznie. Światłem i oparciem w takich godzinach jest modlitwa: „Nie moja, ale Twoja wola niech się stanie” (Łk 22 ,42).
Do chorego brata Henryka przebywającego na misjach w Japonii ojciec Maksymilian tak pisał: „Przede wszystkim unikaj smutku i zmartwień, bo nie ma racji do smutku. Czyż Opatrzność Boża nie kieruje światem? Czy może się wydarzyć cokolwiek, o czym by Pan Bóg nie wiedział i nie dopuścił? Jeżeli zaś on to dopuszcza, to bez wątpienia dla dobra naszego. Stąd i Twoje cierpienia, które opisujesz i które rzeczywiście są przykre, nie powinny Ci odbierać pokoju, ani Cię trapić. [Życzę Ci] więcej pokoju, dużo, bardzo dużo pokoju w oddaniu się całkowitym na Wolę Bożą, Wolę Niepokalanej we wszystkim”.
Hymn do Opatrzności Bożej lub Hymn ku czci Bożej Opatrzności (Psalm 33)
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Módlmy się: Panie, Ojcze wszechmogący i dobry, który przez swą Opatrzność prowadzisz nas i ochraniasz w każdej chwili naszego życia, naucz nas być zawsze posłusznymi Twojej woli, abyśmy kiedyś mogli wielbić Cię i dzięki Ci składać bez końca zjednoczeni w chwale Twego Królestwa. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
na żadną trwogę ani dbaj na strzały, którymi sieje przygoda w dzień biały.
W naszym zwykłym życiu doświadczamy różnych opatrznościowych wydarzeń, cierpień i prób, doświadczamy niepowodzeń, które są potrzebne, aby Bóg, który jest Ojcem, jest Miłością, mógł do nas mówić jasno lub lepiej, by Bóg mógł być w nas słuchanym. Ale nie jest tak, że Bóg decyduje o cierpieniu, niepowodzeniu, chcąc tylko nas doświadczyć. Bóg może przyzwolić na wiele doświadczeń, bo widzi dalej niż sięga nasze nawet największe doświadczenie.
„Nawet upadki – pisze św. Maksymilian Maria Kolbe do brata Kasjana – nie powinny nas nigdy zniechęcać. Dość jednego aktu miłości i to nie uczucia miłości, ale tylko woli, tj. jednego aktu posłuszeństwa, by taki upadek na większy tylko pożytek się obrócił. Święta Teresa od Dzieciątka Jezus pisze nawet, że zgadza się też z myślą, że zawsze będzie niedoskonała, bo trudno, nie jesteśmy jeszcze w niebie. Upadki służą nam do tego, byśmy nie polegali na sobie, ale całą ufność złożyli w ręce Boże, w ręce Niepokalanej, Pośredniczki wszelkich łask. Zawsze spokojnie i pogodnie; nigdy w smutku!”.
Hymn do Opatrzności Bożej lub Hymn ku czci Bożej Opatrzności (Psalm 33)
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.
Módlmy się: Panie, Ojcze wszechmogący i dobry, który przez swą Opatrzność prowadzisz nas i ochraniasz w każdej chwili naszego życia, naucz nas być zawsze posłusznymi Twojej woli, abyśmy kiedyś mogli wielbić Cię i dzięki Ci składać bez końca zjednoczeni w chwale Twego Królestwa. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.
na żadną trwogę ani dbaj na strzały, którymi sieje przygoda w dzień biały.
Menu