Dzień Świętości Życia. Podejmij Duchową Adopcję Dziecka Poczętego

Święta Boża Rodzicielko i Matko Dobrej Rady! Przyrzekamy Ci z oczyma utkwionymi w Żłóbek Betlejemski, że odtąd wszyscy staniemy na straży budzącego się życia. Walczyć będziemy w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski, równie mężnie jak ojcowie nasi walczyli o byt i wolność Narodu, płacąc krwią własną. Gotowi jesteśmy raczej śmierć ponieść, aniżeli śmierć zadać bezbronnym. Dar życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca Wszelkiego Życia i za najcenniejszy skarb Narodu.

(Z Jasnogórskich Ślubów Narodu, 28 sierpnia 1956 r.)

Zobowiązania Duchowej Adopcji
będzie można złożyć w poniedziałek podczas Mszy św. o godz. 17.00
oraz w przyszłą niedzielę podczas Mszy św. 

Czym jest Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego?

Duchowa Adopcja dziecka poczętego jest modlitewnym zobowiązaniem podjętym w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Jest też osobistym wypełnianiem Jasnogórskich Ślubów Narodu. Włączenie się w dzieło Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego czyni nas duchowymi rodzicami dziecka, którego imię znane jest jedynie Bogu.

Co jest istotą tej modlitwy?

Istotą Duchowej Adopcji jest ochrona życia poczętego – daru samego Boga. Jest ona również dziękczynieniem za własne życie, a zarazem dopełnieniem daru rodzicielstwa dla tych, którzy nie mogą mieć własnych dzieci. Stanowi też szansę ekspiacji – wynagrodzenia – dla kobiet, które zabiły swoje nienarodzone dziecko. W sercu takich kobiet istnieje pragnienie oczyszczenia i pokuty, gdyż są one stworzone by kochać i dawać życie. Grzech aborcji powoduje w ich psychice ogromne spustoszenia, które medycyna nazywa syndromem post-aborcyjnym. Duchowa Adopcja jest bardzo skutecznym lekiem na zranione serca matek i ojców, ponieważ przywraca pokój w rodzinach. Przynosi również wielkie owoce wśród młodzieży, która dzięki niej w sposób bardziej dojrzały przygotowuje się do sakramentu małżeństwa.

W jaki sposób podjąć Duchową Adopcję?

Duchową Adopcję można podjąć prywatnie lub publicznie – w kościele, we wspólnocie lub podczas pielgrzymki. Należy wypowiedzieć formułę przyrzeczenia Duchowej Adopcji. Od dnia złożenia przyrzeczenia przez 9 kolejnych miesięcy, czyli tyle, ile rośnie dziecko pod sercem matki, każdego dnia należy:

• rozważać i odmawiać jedną tajemnicę różańcową (Ojcze Nasz i 10 Zdrowaś Mario),

• odmówić w intencji dziecka i jego rodziców następującą modlitwę:

  Panie Jezu,
  za wstawiennictwem Twojej Matki, Maryi,

  która urodziła Cię z miłością,
  oraz za wstawiennictwem św. Józefa, człowieka zawierzenia,
  który opiekował się Tobą po narodzeniu,
  proszę Cię w intencji tego nie narodzonego dziecka,
  które duchowo adoptowałem,
  a które znajduje się w niebezpieczeństwie zagłady.
  Proszę, daj rodzicom miłość i odwagę,
  aby swoje dziecko pozostawili przy życiu,
  które Ty sam mu przeznaczyłeś. Amen.

Do modlitwy można dołączyć dodatkowe postanowienia. Mogą to być np.: częsta spowiedź i komunia święta, adoracja Najświętszego Sakramentu, czytanie Pisma Świętego, post o chlebie i wodzie, post od telewizji, alkoholu, papierosów, konkretna pomoc rodzinom wielodzietnym, osobom chorym, niepełnosprawnym, matkom samotnie wychowującym dzieci itp. Należy podejmować postanowienia realne, mając na uwadze indywidualne możliwości ich wypełnienia.

• Więcej informacji na stronie: https://duchowaadopcja.pl/